Een gedeelte van Cruquius boerderij met links de hengstenstal

Straatnamen Wickevoort in teken van paarden

Vandaag
Geschiedenis, Nieuws

De plek waar eens Landgoed Wickevoort lag, heeft een lange geschiedenis. De oorspronkelijke bewoners van het Landgoed was de familie Van Wickevoort Crommelin. Hendrik was een bekende paardenfokker die veel prijzen heeft gewonnen in de renpaardendraverij. Hij heeft veel betekend voor de Nederlandse draf- en rensport. Dat is de reden dat de straatnamen in Wickevoort allemaal verwijzen naar de paardensport.

Duidelijk 

Een aantal namen behoeft geen uitleg. De link met de paardensport is duidelijk. Dat geldt voor de Laan der Draverij, de Hoefsmid en de Stoeterij. De straatnaam ’t Hof van Crommelin is ook helder: het is een verwijzing naar de familie Van Wickevoort Crommelin. Goudster, in de naam Goudsterlaan is minder bekend. Het is een lichtbruine hengst, geboren op 27 maart 1902. Deze draver was tussen 1904 en 1913 een van de vedettes op drafbanen als Woestduin, Duindigt en Baarlo. En timmerde ook buiten de grenzen met veel succes aan de weg. 

Bekend paard 

De straatnaam die verwijst naar het bekendste paard, zeker in die tijd en wellicht nu nog steeds onder echte paardenliefhebbers, is het Pullawaypad, vernoemd naar de dekhengst Pullaway. De roem van de Cruquius-boerderij begon eind jaren tachtig van de negentiende eeuw. De boerderij, gebouwd door Hendrik van Wickevoort Crommelin, startte als stoeterij van ‘edele en snelle’ paarden. De wereld vroeg in die jaren om snelle wegpaarden. Hendrik van Wickevoort Crommelin ging elk jaar naar Engeland om paardenkeuringen bij te wonen. Op een van die reizen kocht hij het veulen dat hij de naam Pullaway gaf. Een hackney, een ras dat bekendstaat om zijn mooie draf. Het paard ontwikkelde zich goed en won prijzen bij internationale tentoonstellingen. 

De hengst Pullaway, getoond door Hendrik van Wickevoort Crommelin. Foto: Nationaal Draf- en Rensport museum.

33.000 gulden

Pullaway luidde een nieuw tijdperk in. Geboren in 1876 in Enfield, kwam hij bij Van Wickevoort Crommelin toen de langebaan-draverijen in opkomst waren. Tot die tijd ging het in Nederland vooral om kortebaan-draverijen. De beste dravers hadden niet voldoende uithoudingsvermogen en snelheid voor de lange baan. De vader van Pullaway was jarenlang kampioen-hackney van Engeland geweest. Een typisch tuigpaard, maar mét een grote snelheid in zijn draf. Zoon Pullaway was ook een prima draver, zoals bleek toen hij in 1883 in Bennebroek en een jaar later in De Meer een kortebaandraverij won. Later werd het paard alleen voor de fokkerij gebruikt. De dekhengst leverde de meeste en beste dravers voor de langebaan-draverijen. Wat hij doorgaf aan zijn nazaten? Snelheid, een mooi model, beste benen en veel actie. De afstammelingen van deze top-hengst wonnen veel prijzen. In 1898 had Hendrik van Wickevoort Crommelin in totaal al 33.000 gulden aan geldprijzen in de wacht gesleept. En dat in de tijd, toen een borreltje maar vijf cent kostte!

Het einde

Ook aan het leven van deze beroemde hengst komt een einde. Op 20 augustus 1898 stond een dik-zwart-omrand bericht in het in die tijd leidinggevende paardenblad ’Hippos’, dat Pullaway in de ouderdom van 22 jaar als gevolg van een hartverlamming was overleden. In dit overlijdensbericht werd het paard geroemd om zijn eigenschappen, die hij doorgaf aan zijn nakomelingen. In de noordmuur van de grote schuur op de Cruquius-boerderij werd een herinneringssteen ingemetseld met de simpele tekst: Ter herinnering aan Pullaway - 1876 – 1898. Een mooi eerbetoon aan een mooi paard. Een klein monument voor een paard, waarvan de naam straks prijkt op een naambordje in de nieuwe wijk Wickevoort. 

Dit artikel is mede tot stand gekomen dankzij het archief van het Nationaal Draf- en Rensport museum. 

Een gedeelte van Cruquius boerderij met links de hengstenstal. Foto: Nationaal Draf- en Rensport museum