Column | Seizoenen
Op 1 januari lijkt het nieuwe jaar altijd eindeloos lang. Na de decembermaand vol gezelligheid, lijkt januari wel 62 dagen te hebben in plaats van 31. Februari is lekker kort, zelfs in het schrikkeljaar. Bovendien heeft februari Valentijnsdag en de voorjaarsvakantie. En in maart wordt het lente, start de zomertijd én eind maart is het eerste kwartaal alweer achter de rug.
Ik heb wel eens het gevoel dat we in de lente en de zomer van de ene vakantie naar de volgende vrije dag rennen. Het belangrijkste moment voor mij in deze periode is Dodenherdenking, het moment dat we stil staan bij iedereen die het leven heeft gegeven voor onze vrijheid, of die gestorven is vanwege de oorlog. Vrijheid is nooit vanzelfsprekend, daar moeten we sámen aan blijven werken. Maar op 4 mei is dat besef extra groot.
En dan, na dat lange seizoen van lente en zomer, van festiviteiten en events, dan is het ineens herfst. Als we geluk hebben (en dat hebben we deze dagen) is het kalm weer, met zon en prachtige herfstkleuren. We kunnen nog heerlijk naar buiten, voor eindeloze herfstwandelingen. Aan het eind van oktober krijgen we bij de ingang van de wintertijd het uur weer terug dat we bij de zomertijd moesten inleveren. De donkere dagen voor kerst doen hun intrede en ik kijk uit naar Halloween én natuurlijk naar de intochten van Sinterklaas.
Zo lang als januari lijkt, zo snel lijkt het laatste kwartaal voorbij te gaan. Ik wens voor iedereen een heerlijk vierde kwartaal met veel gezelligheid en samenzijn.