Column | Oplichting
Met enige regelmaat krijg ik e-mails van weduwen van Afrikaanse prinsen. Ze hebben zonder uitzondering veel geld geërfd en willen dat graag met mij delen. Gelukkig weet ik de verleiding altijd te weerstaan, want deze mailtjes zijn natuurlijk een vorm van oplichting.
Vanochtend las ik een bericht over een andere manier van oplichten: nepagenten die bij mensen thuis langskomen om juwelen en bankpasjes in bewaring te nemen. Afgelopen jaar kreeg de politie maar liefst 8000 meldingen over deze oplichterij. Mensen - meestal 70-plussers - worden eerst gebeld door een nepagent, met het verhaal dat ze bij een inbreker de gegevens van deze mensen hebben gevonden. Vervolgens komen ze op huisbezoek en vertellen ze dat men alle sieraden en bankpasjes het best aan hen kan meegeven. Immers: als de politie de waardevolle spullen bewaart, kunnen ze niet gestolen worden.
En zo worden dan mensen beroofd zonder dat ze het in de gaten hebben. Want de politie belt niet zomaar mensen. En de politie neemt zeker geen waardevolle spullen in bewaring zodat het niet wordt gestolen, en vraagt u ook niet om uw bankpas en pincode.
Wat ik schrijnend vind, is dat veel mensen die op deze manier zijn beroofd, zich zo schamen dat ze het niet durven te melden. Terwijl dat zó belangrijk is. Want hoe meer meldingen, hoe groter de kans dat deze gewetenloze criminelen opgepakt worden. Gelukkig heeft de politie vorig jaar ook bijna 360 verdachten aangehouden.
Als u gebeld wordt door de politie met een verhaal zoals hierboven, meld dat dan bij de échte politie. En die mailtjes waarin u bergen geld worden beloofd: die kunt u direct weggooien.