Column | Lezen
Deze week vinden de Nationale Voorleesdagen plaats. Ik mocht vorige week vrijdag al voorlezen aan de leerlingen van basisschool Vesterhavet in Hoofddorp. Wat een feest om al die gezichtjes vol spanning naar mij te zien kijken. Wat is lezen toch waardevol én heerlijk. We moéten onze kinderen dat meegeven, telkens weer!
Want we gunnen ze toch dat ze weg kunnen dromen uit de werkelijkheid met verhalen vol spanning, liefde en verdriet, fantasie, informatie of afleiding? Ik herinner me nog dat ik als kind op de woensdagen een verse voorraad bibliotheekboeken mocht lenen. Door woorden te lezen en te combineren met mijn eigen fantasie en inlevingsvermogen werd ik meegevoerd in een andere wereld. Wat mij betreft kan daar zelfs geen film tegenop.
Ik las in 1997 een artikel over een Engels boek waar iedereen het over had. Ik bestelde een exemplaar en dook in de wereld van Harry Potter. Daarna las ik alle boeken. Toen de boeken verfilmd werden, kregen de hoofdrolspelers een ander gezicht dan in mijn verbeelding. Nú ziet iedereen die aan Harry Potter denkt het gezicht van Daniel Radcliffe erbij. Maar als 10.000 lezers van de Potterboeken hun Harry Potter hadden getekend vóórdat het eerste boek werd verfilmd, dan zouden zij 10.000 verschillende Harry Potters hebben gemaakt.
Fantasie, verbeelding en creativiteit zijn zó belangrijk voor de mensheid. Voorlezen, elkaar verhalen vertellen, zélf lezen en verhalen opschrijven: dat draagt daar enorm aan bij. Ik hoop dat onze kinderen op alle scholen, maar vooral ook thuis, lezen (weer) gaan waarderen. En dat begint al bij voorlezen aan dreumesen. Want lezen is een feest, dat gun je toch ieder kind?