Column | Warmte
Al maandenlang is het weer grauw en nat. Maar ineens was het anders. Vorige week sloeg het weer ineens om en leek het bijna zomer te worden. Helaas dalen de temperaturen komende week weer, maar het lijkt erop dat de zon zich laat blijven zien. En wat hebben we dat nodig. Dat bleek wel al uit het feit dat we massaal naar buiten gingen. Ook ik kon dit weekend nog even genieten op het terras.
Als de zon schijnt, lijkt alles weer wat beter te verdragen. De ganzen, fazanten en hazen die in het veld voor het gemeentekantoor verblijven, laten zich allemaal weer zien. We rijden steeds vaker naar ons werk terwijl het al licht is. En ook als we terugrijden is het nog niet donker.
Het wereldtoneel verandert echter niet door deze weersomslag. De geopolitieke situatie blijft zorgwekkend. Minister David van Weel zei vorige week in een interview dat we ervoor moeten zorgen dat we 72 uur lang zelfredzaam (én samenredzaam) moeten kunnen zijn. Ook als de zon schijnt, is 72 uur nog steeds 72 uur.
Tegelijkertijd weet ik dat Haarlemmermeer een veerkrachtige gemeente is. Waar de inwoners altijd weer in staat zijn om de verbinding met elkaar te zoeken, ook als de tegenstellingen groot lijken te zijn. En: ook als de zon even niet zo uitbundig schijnt.
We hebben de afgelopen dagen mogen genieten van wat het begin van de lente lijkt. En ook nu het de komende dagen weer wat kouder wordt, hoop ik dat de warmte van het zonlicht in ons hart blijft. Want dat kunnen we allemaal goed gebruiken.