Column | Samenredzaamheid
De afgelopen weken was onze gemeente regelmatig in het nieuws. Over veel verschillende onderwerpen. Een daarvan was de weerbaarheid. Of zoals wij het hier ook wel noemen: de samenredzaamheid. Hoe redden we ons als er langdurige stroomuitval is, of langdurige wateroverlast?
In het voorjaar en vroege zomer ben ik in gesprek gegaan met inwoners van een aantal kleine kernen. Allereerst om te vertellen dat we ons weer moeten ‘wapenen’ tegen het onverwachte. Veel mensen denken dan dat het over oorlog gaat, waarbij gevochten wordt met vuurwapens en bommen. Maar dat is niet zo. Het onverwachte is nu bijvoorbeeld een langdurige stroomuitval, zoals in Spanje en Frankrijk aan de hand is geweest.
Als de stroom langdurig uitvalt, zijn de gevolgen groot. We kunnen niet pinnen, niet met de pinpas in winkels betalen, niet tanken, niet bellen, en de meeste elektrische apparaten doen het dan niet. En ook de overheid kan tijdelijk niets doen. Dan moeten we onszelf dus kunnen redden.
Daar gaan de gesprekken over die ik heb gevoerd en nog ga voeren. Wat hebben we in huis? Wie heeft spullen of kennis waarmee je elkaar kunt helpen? Wat is meest logische plek om naar toe te gaan om informatie te krijgen? Weten we wie er hulp nodig heeft en hoe we die hulp kunnen geven?
De sociale cohesie in de kleine kernen is groot, dat blijkt wel uit die gesprekken. Want u kent elkaar, er is ruimte voor bijvoorbeeld een moestuintje en de dorpshuizen zijn duidelijk aanwezig. Er zijn al kernen bezig met het maken van een plan, waarin staat wie bijvoorbeeld aanspreekpunt is, waar mensen naar toe moeten en wat daar dan nodig is.
In september ga ik verder met het voeren van gesprekken. Houd onze socials en het huis-en-huisblad in de gaten voor de data en locaties. Ik zie u daar graag!