Zorgen om inkomenszekerheid
De gemeente Haarlemmermeer trekt samen met de andere wethouders uit het stedennetwerk G40 aan de bel, omdat zij zich zorgen maken over de inkomenszekerheid van hun inwoners. Wethouder Charif El Idrissi die namens Haarlemmermeer lid is van de Kerngroep met thema Armoede en Schulden heeft daarom met andere wethouders een manifest aan de Tweede Kamer aangeboden, waarin zij een pleidooi houden voor structurele oplossingen.
”Er wordt in Den Haag veel over bestaanszekerheid gesproken, maar daar kun je alleen aan bouwen als de basis op orde is. Kun je als inwoner überhaupt rondkomen? Wij merken dat er steeds vaker bewoners aan onze balie staan die er gewoonweg niet meer uitkomen en dat vinden wij met zijn allen zorgelijk”, aldus Charif El Idrissi.
Inkomens hoger en beter voorspelbaar
In het manifest geven de wethouders aan, dat zij met het nieuw te vormen kabinet willen samenwerken aan een stelsel waarin inkomens hoger en voorspelbaarder zijn. De gemeenten zien de manier waarop het Rijk incidenteel hulp biedt zoals energietoeslag en ontbijt op school niet zitten. “Het helpt, maar uiteindelijk maar even. Het is pleisters plakken en we hebben als gemeente veel Rijkspleisters geplakt, waar veel geld in is omgegaan. Dit heeft het vertrouwen in de overheid niet goed gedaan en bovendien gaat de capaciteit die wordt ingezet voor het uitvoeren en opstarten van ieder initiatief ten koste van iets anders. Er moet dus een structurele oplossing komen”, zo licht de wethouder uit Haarlemmermeer toe.
De gemeente Haarlemmermeer maakt zich zorgen over de inkomenszekerheid van hun inwoners. Foto: gemeente Haarlemmermeer
Randvoorwaarden
Volgens El Idrissi roepen de gemeenten via het manifest het Rijk op om aan een aantal randvoorwaarden te gaan voldoen. Zo wordt er gepleit voor een sociaal minimum voor voldoende en voorspelbaar inkomen. “Verder willen we een zo eenvoudig mogelijk stelsel waarin werken loont en toeslagen niet meer nodig zijn. Daarnaast vragen we meer ruimte van het Rijk om maatwerk te kunnen bieden, waarmee we ons meer kunnen richten op gezinnen in de meest kwetsbare posities. We onderstrepen tegelijk ook dat we een structurele aanpak en middelen nodig hebben om onze inwoners blijvend perspectief en persoonlijke aandacht te kunnen bieden, en om het vertrouwen in de overheid te herstellen.”