Waterwolf
Ik heb op deze plek al vaak geschreven over de geschiedenis van Haarlemmermeer. Een geschiedenis die nog jong lijkt, want de oorspronkelijke gemeente Haarlemmermeer is in 1852 gesticht. Maar in werkelijkheid is onze geschiedenis vele malen langer. Die geschiedenis begon toen we nog aan zee grensden, daar waar nu het kerkje Stompe Toren staat.
We weten dat hier Romeinen waren, toen het Haarlemmermeer, het Spieringmeer en het Leidsemeer er nog niet waren. In plaats daarvan was dit gebied een bijna onbegaanbaar moeras. Eeuwen later vochten de Geuzen en Spanjaarden in een zeeslag op het Haarlemmermeer.
Het Haarlemmermeer, het Spieringmeer en het Leidsemeer ontstonden door mensenhanden, door het afgraven van veen. Ze groeiden uit tot onverzadigbare roofdieren: samen vraten ze hele stukken land op. Deze vraatzucht leverde de meren de bijnaam Waterwolf op. De Waterwolf werd ook weer door mensenhanden getemd, met de drooglegging van het Haarlemmermeer, halverwege de 19e eeuw.
En sinds vrijdag 28 juni is de Waterwolf weer terug in Haarlemmermeer. Hij ligt heerlijk te slapen langs de Driemerenweg. Ik heb het over ons nieuwste en bijna grootste buitenkunstwerk van maar liefst 20 meter lang en 6 meter hoog. Een oranje silhouet waar je niet alleen naar moet kijken, maar waar je ook in kunt klimmen en ravotten. Of waar je lekker tegenaan kunt zitten.
De Waterwolf herinnert ons aan de geschiedenis en het ontstaan van onze mooie gemeente. En wat vínd ik deze blikvanger van kunstenaarsduo BlokLugthart mooi en passend bij Haarlemmermeer. Ik ben er naartoe gefietst en heb op de tafel in de buik het verhaal gelezen over de Waterwolf en de drooglegging van het meer. Zeer de moeite waard en nú al een iconisch beeld!
De Waterwolf aan de Driemerenweg