Column | Water
Iedereen die in Haarlemmermeer woont, kent het ontstaan van onze polder. De Waterwolf, die bestond uit het Spieringermeer, het Haarlemmermeer en het Leidsemeer, werd steeds agressiever. Nicolaas Kruik, beter bekend als Nicolaus Cruquius, stelde in de 18e eeuw al voor om het Haarlemmermeer in te polderen. Maar pas toen het water tegen de poorten van Amsterdam klotste, nam Koning Willem I het rigoureuze besluit om de Waterwolf te beteugelen door het meer leeg te malen.
Het huidige Haarlemmermeer ligt gemiddeld 6 meter onder NAP, het diepste punt ligt zelfs 6,80 meter onder NAP. De Waterwolf is nooit helemaal weg, hij ligt continu op de loer, onder onze voeten. Als de poldergemalen niet continu zouden aanstaan, zou hij zijn snuit snel weer boven de bodem uitsteken.
En wist u dat onze polder tweemaal daags met zoet water doorgespoeld moet worden? Dat doet het hoogheemraadschap van Rijnland om het brakke water weg te spoelen. Zou dat niet gebeuren, dan zo bijvoorbeeld al snel geen landbouw meer mogelijk zijn. Maar zoet én schoon water wordt steeds schaarser.
Haarlemmermeer en water: we kúnnen niet zonder elkaar. Daarom reiken we iedere twee jaar de Cruquius Penning uit, om de aandacht te vestigen op het zo belangrijke thema water.
Op woensdag 29 november ontvangt Li An Phoa onze Cruquius Penning. Deze ecoloog en filosoof maakt zich hard voor schone en drinkbare rivieren. Onze invloed op schoon, drinkbaar water is enorm groot. In negatieve zin, want ons water raakt steeds meer vervuild. Maar ook in positieve zin, want wij kunnen de vervuiling stoppen. Li An Phoa laat ons zien hoe wij in ons dagelijkse leven heel concreet kunnen bijdragen aan drinkbare rivieren.