Column | Vluchtelingen
Maandag 20 juni was het de Dag van de Vluchteling. Een dag waarop we stilstaan bij de miljoenen mensen wereldwijd die op de vlucht zijn: voor oorlog, voor armoede en voor honger. Mensen zoals wij, die gewoon stabiliteit, veiligheid en geluk willen. Verreweg de meesten zoeken een veilig onderkomen in de landen die hun thuisland omringen.
Maar er komen ook veel vluchtelingen naar Nederland. In Haarlemmermeer vangen we Oekraïners op die gevlucht zijn als gevolg van de Russische invasie. Nadat de Verenigde Staten zich terugtrokken uit Afghanistan, hebben we tientallen Afghaanse evacuees opgevangen. En eind vorig jaar verwelkomden we ook al een paar maanden honderd vluchtelingen.
U heeft het de afgelopen dagen kunnen lezen in de kranten: vluchtelingen die bij aankomst in Ter Apel op stoelen moeten slapen omdat er geen ruimte is. Het kabinet heeft de asielopvang uitgeroepen tot nationale crisis. Alle gemeenten moeten bijdragen aan de oplossing. En natuurlijk vangen we ook nu, naast de Oekraïense vluchtelingen, asielzoekers en statushouders uit andere landen op. We hebben in onze gemeente veel hotels waar mensen kunnen verblijven. Bovendien zoeken we voortdurend naar oplossingen voor andere vormen van huisvesting waar men langere tijd kan verblijven.
We moeten met elkaar zoeken naar een oplossing voor deze crisis. Dat is niet eenvoudig, want er zijn veel verschillende oorzaken en een flink aantal daarvan ligt buiten de reikwijdte van de lokale overheden.
Ik hoop echter dat we ook voor deze vluchtelingen begrip hebben. En dat we ze een warm welkom en een veilig gevoel kunnen geven, net als we dat gedaan hebben en doen bij de Oekraïense vluchtelingen.