Column | Stille Strijd
Een gezonde geest in een gezond lichaam. Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar dat is het lang niet altijd. Onderzoeken laten zien dat steeds meer jongeren ongelukkig en depressief zijn, waarbij soms zelfs zelfdoding voor hen nog de enige uitweg lijkt. Het indrukwekkende reizende kunstwerk ‘Stille Strijd’ op het Van Stamplein laat zien hoe groot dit probleem is.
Eenzaamheid, angst voor een wereld waar de problemen steeds groter en onoplosbaarder lijken te worden, spelen een grote rol. Soms speelt ook aanleg een rol. Hoe dan ook: een depressie, dat is meer dan een tijdje somber zijn. Depressief zijn betekent voor veel mensen dat ze in een diep, zwart gat zitten. Voor hen is depressie niet van voorbijgaande aard.
Erover praten is niet makkelijk. Want hoe moet je aan anderen uitleggen hoe jij je voelt? Vaak krijg je te horen: ‘morgen zal het wel beter gaan.’ Of ‘kom op, je moet gewoon even een lekkere wandeling maken, daar knap je van op.’ ‘Je hebt alles wat je hartje begeert, niet zo zeuren.’ Ik ben opgegroeid in een omgeving met iemand die depressief was; ik weet dat deze teksten iemand niet helpen. Maar het is zo moeilijk om ermee om te gaan, je weet niet wat je moet doen.
Vorige week was het de Week van de Mentale Gezondheid. Maar wat mij betreft is mentale gezondheid iedere week, iedere dag belangrijk. Het kunstwerk ‘Stille Strijd’ is bedoeld om jongeren te laten praten over hun mentale strijd. Zij moeten weten dat ze die strijd niet in stilte en niet alleen hoeven te voeren. En wat wij moeten doen, is luisteren, begrip tonen en de weg wijzen naar professionele hulp.
Kijk voor meer informatie of hulp op Stichting 113 Zelfmoordpreventie.