Column | Orange the World
We willen ons allemaal veilig kunnen voelen. We zoeken geborgenheid, genegenheid en waardering. We houden rekening met elkaars gevoelens, we proberen elkaar niet te kwetsen en we streven ernaar onze kinderen respectvol op te voeden. We protesteren tegen oorlogen, tegen wapens, tegen geweld en onderdrukking. Maar toch.
Toch sterft er elke acht dagen een vrouw door geweld. Nee, niet in een oorlogssituatie of een onveilig gebied. Dat gebeurt gewoon hier, in ons veilige Nederland. Een op de vijf vrouwen krijgt te maken met geweld door de partner. Elke tien dagen sterft er een vrouw als gevolg van relationeel geweld. Een op de drie kinderen groeit op in een gezin waar sprake is van ernstig lichamelijk of geestelijk geweld. 73 procent van de Nederlandse vrouwen heeft seksuele intimidatie meegemaakt. Wereldwijd heeft maar liefst een op de drie vrouwen te maken met fysiek, psychisch en/of seksueel geweld.
Ik word van deze cijfers boos en verdrietig. Hoe kán dit gebeuren in onze veilige samenleving. Hoe kán het, dat vrouwen en meisjes gekwetst, mishandeld en zelfs vermoord worden? Hoe kán het dat we dit laten gebeuren?
Vanaf maandag 25 november (de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen) tot 10 december (de Internationale Mensenrechtendag) kleurt de wereld oranje. Orange the World vraagt in deze periode aandacht voor dit probleem met debatten, tentoonstellingen en andere activiteiten.
Dit jaar kunnen we allemaal medestanders worden, door de medestander pledge (belofte) te ondertekenen. Zo geven we aan dat we ons inzetten tegen geweld tegen meisjes en vrouwen. Ook ik heb de pledge ondertekend. En ik hoop dat we dit allemaal zullen doen!